وب تپل خان
- وب تله کامگیاه بادرنجبویه
نام علمی : Melisa officinalis L.
نام انگلیسی : Lemon balm
خصوصیات گیاهشناسی :
بادرنجبویه گیاهی علفی و چند ساله است . منشا این گیاه شــرق مدیترانه و جنوب اروپا گزارش شده است .ارتـفاع آن بین 50 تا 100 سانتی مترمتفاوت است. برگها پهن و تــخم مرغی شکل به طول 3 تا 6 سانتی مترو به صورت مـتقابل روی ساقه قرار می گیرند رنگ برگها سـبز تیره است . ســطح آنها ناصاف بوده و برجستگی های متعددی دارد . گلها در قسمت فوقانی ساقه و در ناحیه زاویه بـرگها تشکیل می شوند. غنچه های بادرنـجبویه مــعمولا زردرنگ هستند که پس ازبازشدن گلهای ســفید یا بـنفش پدید می آیند. بر روی ریزوم ، گره های خــاصی وجود دارد که ازاین گره ها اسـتولون ها وسایرانشعاب های ریشه ای به رنگ قهوه ای روشن خارج می شود . میوه این گیاه چهار قسمتی بوده و طول آن 1 تا 1.5 میلی متر است . دانه ، تخم مرغی شکل و رنگ آن تــیره و براق است. وزن هـــــزار دانه 0.6 تا 0.7 گرم است . بذوراین گیاه چنانچه درشرایط مناسبی نگهداری شوند ، تا چهار سال از قوه رویشی مناسبی برخورداند
قسمت دارویی :
پــــیکر رویشی ( برگ ها و ساقه های جوان بــــادرنجبویه ) حاوی مواد موثره بوده وخاصیت دارویی دارند .
مواد موثره :
پیکر رویشی این گیاه محتوی اســــانس است که مــــقدارآن بین 0.2 تا 0.5 درصد می باشد . مهمترین ترکیب تشکیل دهنده اسانس ســـــیترونلال ( 20 تا 50 درصد ) است و از ســـیترال ژرانیول ، لیالول واستات اوژنول نام برداسانس این گیاه حاوی مقادیر کمی اسید رزماری است .
خواص درمانی :
ازمـــواد موثره این گیاه ، داروهایی برای درمان ناراحتی های عصبی وهمچنین داروهایی برای مداوای بیماریهای معدی ، قلبی ، روده ای که منشاء عصبی دارند تهیه میشود .اسانس بادرنجبویه در صنایع دارویی ، غذایی و آرایشی و بهداشتی نیز کاربرد دارند .
مواد و عناصر غذایی :
درفصل پـــاییز (قبل کاشت و هنگام آماده سازی خاک)افزودن کودهای حیوانی کـاملا پوسیده به مقدار 25 تا 30 تن در هـکتار ، نقش عمده ای در افـــــزایش عملکرد گیاه دارد پس از افزودن کود حــــیوانی به خاک، با انجام شخم مناسبی بایدآن را به عمق 25 تا 30 سانتی مـــتری زمین منتقل نمود. نحوه اضافه کردن کودهای شــیمیایی به خاک های مختلف متفاوت بوده و به شرایط اقلیمی و بافت خاک بستگی دارد .
به طورکلی باید میزان 50 تا70 کیلوگرم درهکتار ازت، 50 تا60کیلودرهکتار اکسید فسفر و 80 تا 100 کیلو درهکتار اکسید پـــتاس در فصل پاییز یا زمستان، قبل از کشت گــیاه به عنوان مــــقادیر پایه به خاک اــــفزوده شود . همچنین توصیه می شود مــقدار 20 تا 30 کیلو گرم در هـکتار ازت در فـواصل بین ردیف ها (در بهار) پس از رویش گیاهان به طور سرک در اختیار گیاهان قرارگیرد . تحقیقات نشان می دهد اسـتفاده از کودهای مـایع به صورت مـــحلول پاشی به طور چشم گیری سبب افزایش عملکرد میشود .
سازگاری :
بادرنجبویه درطول رویش به هوای گرم و نورکافی نیاز دارد . بذر این گیاه در دمای 10 تا 12 درجه ســانتی گراداست این گیاه قادربه تحمل درجه حرارتهای پایین (20 تا 25) درجه سانتی گراد می باشد ولی برای گیاهان مسن ، درجه حرارتهای پــایین برای مدت طولانی مضـــر است و تـاثیر نامطلوبی بر رشد و همچنین مواد مــوثره آنها دارد رویش این گیاه در ســایه سبب کاهش کمیت و کیفیت اســانس آن می شود. بـــادرنجبویه را در هرنوع خاکی می توان کشت کرد ولی خاکهایی با بافت متــوسط و غنی از تــرکیبات کلسیم و دیگر عناصر غذایی برای رویش این گیاه مناسب هستند .
تکثیر رویشی :
اواخـر تــابستان (اواخرشــهریور) زمان مناسبی برای تکـثیر رویشی بادرنجبویه است . تـکثیر رویــــشی از طریق تقسیم بوته صوت می گیرد. بدین صورت که پس ازخــارج کردن بوته( بوته های 3 ساله )، آنها را به چــند قسمت تــقسیم کرده و در زمین اصـــلی کشت می کنند.
مراقبت و نگهداری :
رشـــد اولیه بادرنجبویه بسیار کند و وجـــین علفهای هرز در طول رویش این گیاه ضـــروری است. بنابراین در سال اول رویش باید 3 بار اقدام به وجین علفهای هرز نمود. این گیاه در طول رویش توسط برخی آفات یا عوامل بیماریزا تهدید می شود.
لاروبعضی حشرات مانند:Melolontha وPhyllotreta sp ممکن است صدمات زیادی به محصول واردکند که بااستفاده از سموم مناسب می توان به مبارزه با آنها پرداخت. کک نباتی شـــــلغم Phyllotreta sp با تــغذیه از بـرگهای گیاه بادرنجبویه، آن را توری شکل می کند. زنجره ها و انواع شته ها از دیگرآفـاتی هستند که با تـغذیه از شــیره گیاه علاوه بر تضعیف آن ، باعث ابــــتلای گیاه به بـیماریهای ویروســی نـیز می شوند و خـسارات ســــنگینی به مـــحصول واردمی آورند .
قارچ لکه برگی septoria melisa نیز از بیماریهای شایع بــادرنجبویه است. با عملیات به زراعی مناسب و ســـموم مناسب می توان این بـیماریها را کنترل کرد .
برداشت :
از سال اول رویــش می توان محصول را برداشت کرد، در سال اول یکبار ولی از سال دوم به بعد دو یا حتی سـه مرتبه می توان پــیکر رویشی بـادرنجبویه را بــرداشت کرد. زمان مــناسب برای اولین برداشت ، در مــرحله گـــلدهی کامل (تیرماه) است و دومین بـرداشت در اواســــط شـهریور انجام می شود. هنگام برداشت پــیکر رویشی گیاهان را از فاصله 4 تا 5 سانتی متری ســطح زمین برداشـت می کنند ، پــس از برداشت مــحصول را بـاید خـــشک کرد. تــاخیــر در خشک کردن کردن محصول سبب سـیاه و قهوه ای شدن برگها می شود که کاهش شــدید کمیت و کیفیت مــــواد موثره را به هــمراه دارد. دمـــای مناسب برای خشک کردن پـــیکر رویشی گیاه، دمای 45 تا 50 درجه سانتی گراد است. عـملکرد پــیکر رویشی تازه 10 تا 20 تن در هکتار است که پس از خشک شدن 2 تا 4 تن پیکر رویشی خشک به دست می آید .
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: بادرنجبویه،گیاه داروییِ،ماده موثره،عناصر غذایی بادرنجبویه،گیاهشناسی،آفت بادرنجبویه، بیماری، تکثیر بادرنجبویه
اپلیکیشن گل و خانه (قسمت اول) اپلیکیشن آشنایی با گیاهان دارویی دانلود رایگان جزوه نماتد شناسی پروفسور قوستا کتاب آشنایی با گیاهان دارویی و معطر دانلود فایل آفات و بیماری های سیب زمینی سياهك پاكوتاه گندم (Wheat dwarf bunt) سياهك كارنال (Karnal bunt) علف های هرز ( کنترل) علف هرز ( مقدمه) نماتود های مولد غده (گره) ریشه Root-knot nematodes سياهك معمولي گندم (Wheat common bunt) كنترل زنگ‌ها زنگ نواري يا زرد گندم (Stripe or yellow rust) زنگ قهوه‌اي يا برگي گندم (Brown or leaf rust) بیماری زنگ ساقه گندم (Black or stem rust) مهندسی ژنتیک(اصلاح نباتات) و تفاوتهای آن با بیوتکنولوژی کشاورزی رشته بیوتکنولوژی کشاورزی سن گندم کنترل بیولوژیک آفات سوسک سیاه گندم 
آمار
وب سایت: