Agricultural college

گیاه بادرنجبویه

نام علمی : Melisa officinalis L.

نام انگلیسی : Lemon balm

خصوصیات گیاهشناسی :

بادرنجبویه گیاهی علفی و چند ساله است . منشا این گیاه شــرق مدیترانه و جنوب اروپا گزارش شده است .ارتـفاع آن بین 50 تا 100 سانتی مترمتفاوت است. برگها پهن و تــخم مرغی شکل به طول 3 تا 6 سانتی مترو به صورت مـتقابل روی ساقه قرار می گیرند رنگ برگها سـبز تیره است . ســطح آنها ناصاف بوده و برجستگی های متعددی دارد . گلها در قسمت فوقانی ساقه و در ناحیه زاویه بـرگها تشکیل می شوند. غنچه های بادرنـجبویه مــعمولا زردرنگ هستند که پس ازبازشدن گلهای ســفید یا بـنفش پدید می آیند. بر روی ریزوم ، گره های خــاصی وجود دارد که ازاین گره ها اسـتولون ها وسایرانشعاب های ریشه ای به رنگ قهوه ای روشن خارج می شود . میوه این گیاه چهار قسمتی بوده و طول آن 1 تا 1.5 میلی متر است . دانه ، تخم مرغی شکل و رنگ آن تــیره و براق است. وزن هـــــزار دانه 0.6 تا 0.7 گرم است . بذوراین گیاه چنانچه درشرایط مناسبی نگهداری شوند ، تا چهار سال از قوه رویشی مناسبی برخورداند

منشأ و پراکنش فلفل

این گیاه بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است و مکزیک و پرو اولین کشورهایی بودند که کاشت این گیاه را رواج دادند. کریستف کلمب آنرا به جنوب اروپا آورد و از آنجا نیز به خاورمیانه ، آفریقا و آسیا گسترش پیدا کرد. فلفل سبز را نباید با فلفل سیاه یکی دانست زیرا فلفل سیاه بومی هندوستان بوده و دارای ساقه‌های خوابیده است که میوه‌های کروی و سیاه رنگی تولید می‌کند که پودر میوه آن به صورت چاشنی استفاده می‌شود. حدود 46 % تولید فلفل در آسیا انجام می‌شود و چین عمده‌ترین تولید کننده فلفل در آسیا می‌باشد.

آنغوزه

نام علمی : Ferula assa  foetida

نام انگلیسی : Stinking assa

: گیاهشناسی

گیاهی است از خانواده چتریان که علفی، بزرگ، و دارای ریشه است،برگها گوشتدار وذخیره ای ، ساقه های قوی، خشن، فیبری که در پنج سال اول منحصرا دارای تعدادی برگ واقع بر روی سطح زمین می باشد. تدریجا از بین برگهای آن که عموما  ظاهری غبار آلود دارند،  ساقه ای راست،  تقریبا استوانه ای و گوشتدار خارج  می شود.

ارتفاعی متجاوز از 1 تا 2 متر پیدا نموده ودر انتها به مجموعه هایی از گلهای زرد رنگ و مجتمع به صورت گل آذین چتر مرکب ختم می شود. برگهای قاعده ساقه این گیاه عموماً بزرگ ، گوشتدار، به طول متوسط 50 تا 60 سانتی متر تقریباً عاری از دمبرگ و منقسم به قطعاتی با تقسیمات فرعی و دندانه دار است

تولید زنبور تریکوگراما



تولید انبوه زنبور تریکوگراما در انسکتاریوم مستلزم تکثیر این زنبور به روی میزبان واسط بید غلات است که در نتیجه نسل گیری های مداوم به روی میزان واسط تحت شرایط بهینه حرارتی و رطوبی انسکتاریوم، زنبورهای تولیدی ضعیف بوده و جمعیت افراد نر و بدون بال افزایش می یابد. همچنین تغییراتی در رژیم غذایی زنبورها به وجود می آید که در نهایت موجب ضعف و گرایش کمتر زنبورهای رهاسازی شده به غذای اصلی (تخم آفت هدف) می شود. در نتیجه افت چشم گیری در میزان کارآیی زنبورها برای کنترل آفت روی می دهد. بنابراین حفظ کیفیت افزایش قدرت و تقویت زنبورهای تریکوگرامای تولیدی در انسکتاریوم از اهمیت ویژه ای در میزان موفقیت برنامه بیولوژیک برخوردار است. برای حفظ کارآیی زنبورها ضروری است که در طول دوره پرورش به طور منظم و برنامه ریزی شده از زنبورهای پرورش یافته به روی تخم میزبان اصلی و یا زنبورهای طبیعی جمع آوری شده از طبیعت به عنوان نسل مؤسس استفاده کرده به نحوی که زنبور برای رهاسازی بیش از پنج الی شش نسل به روی میزبان واسط پرورش نیافته باشد بدین لحاظ ضروری است در کنار خط تولید انبوه زنبور بر روی میزبان واسط امکانات و شرایط پرورش میزبان اصلی نیز فراهم گردد تا بدین ترتیب پس از نسل گیری از زنبورها بر روی تخم سیتو تروگا از این زنبورها به عنوان نسل مؤسس برای خط تولید استفاده شود با تمام این اوصاف برای گسترش این تکنولوژی چندین تغییر نیاز خواهد بود تا بتوانیم به راحتی تولید نماییم و در بخش های تجاری توانایی تولید انبوه داشته باشیم از مشکلات اصلی که از تولید به صورت انبوه جلوگیری می کند شدت و سختی کار است و همچنین در این کار شرایط پرخطری از لحاظ تکثیر آفت به وجود می آید. این دو مشکل فقط از طریق طرح های مهندسی و تصمیم گیری های به موقع در سیستم پرورش، مرتفع خواهد شد.